SIBO – poradnik dla pacjenta
SIBO (zespół przerostu bakteryjnego jelita cienkiego) to schorzenie, w którym nadmierna ilość bakterii zasiedla jelito cienkie, prowadząc do wzdęć, bólu brzucha i problemów trawiennych. Może być wynikiem zaburzeń perystaltyki, niewłaściwej diety lub innych chorób przewodu pokarmowego.

Dostępni lekarze specjaliści
Wybierz usługę konsultacji oferowaną przez lekarzy w swoich gabinetach.
-
Gabinet Online Przyjmuje w: Pon 36 poleceń lekarza Wystawiam recepty i zwolnienia Niedostępny dzisiaj. Sprawdź inne terminy Niedostępny jutro Sprawdź inne terminy
-
Gabinet Online Przyjmuje w: Wt, Czw 22 poleceń lekarza Wystawiam recepty i zwolnienia Niedostępny dzisiaj. Sprawdź inne terminy Niedostępny jutro Sprawdź inne terminy
SIBO – objawy

- Wzdęcia – często nasilające się po posiłku.
- Ból brzucha – głównie w okolicy środkowej części jamy brzusznej.
- Biegunki lub zaparcia – zmienne problemy z wypróżnianiem.
- Nadmierne gazy i odbijanie – związane z fermentacją bakteryjną.
- Utrata masy ciała – wynikająca z problemów z wchłanianiem składników odżywczych.
- Zmęczenie i osłabienie – spowodowane niedoborami witamin, głównie B12.
- Nudności – szczególnie po spożyciu posiłków bogatych w węglowodany.
- Nieświeży oddech – wynik nadmiernej fermentacji bakteryjnej.
Czego nie wolno jeść przy SIBO?
Dieta odgrywa kluczową rolę w leczeniu SIBO, ponieważ odpowiedni sposób odżywiania ogranicza nadmierne namnażanie się bakterii w jelicie cienkim i zmniejsza objawy, takie jak wzdęcia, bóle brzucha czy biegunki. Jednym z najczęściej stosowanych podejść jest dieta niskoresztkowa lub dieta FODMAP, która ogranicza spożycie fermentujących węglowodanów.
Przy SIBO należy unikać produktów bogatych w cukry proste, takich jak słodycze, wypieki, białe pieczywo i napoje gazowane. Fermentujące warzywa i owoce, np. cebula, czosnek, kapusta, brokuły, jabłka czy gruszki, mogą nasilać objawy, dlatego ich spożycie powinno być ograniczone. Mleko i produkty mleczne zawierające laktozę również mogą powodować problemy trawienne, szczególnie u osób z nietolerancją laktozy.
Produkty bogate w błonnik rozpuszczalny, takie jak strączki (fasola, groch, soczewica), również mogą sprzyjać fermentacji w jelicie i nasilać wzdęcia. Warto także unikać produktów wysokoprzetworzonych i fast foodów, które obciążają układ trawienny. Kluczowe znaczenie ma wprowadzenie diety indywidualnie dobranej przez specjalistę, która pomoże zredukować nadmiar bakterii w jelicie cienkim.
Jak wygląda brzuch SIBO?
Brzuch przy SIBO może wyglądać na stale wzdęty i napięty, co jest wynikiem nadmiernej fermentacji bakteryjnej w jelicie cienkim. U wielu pacjentów występuje charakterystyczne uczucie pełności już po spożyciu niewielkiej ilości jedzenia, co może powodować dyskomfort. Wzdęcia często nasilają się wieczorem lub po spożyciu pokarmów bogatych w węglowodany fermentujące, np. pieczywa, nabiału czy warzyw strączkowych.
Brzuch może być twardy w dotyku i powiększony, co sprawia, że pacjenci opisują go jako „balonowy”. W niektórych przypadkach może występować delikatne napięcie mięśniowe lub uczucie rozpierania. U osób cierpiących na przewlekłe SIBO wzdęcia mogą być na tyle dokuczliwe, że wpływają na codzienną aktywność i obniżają jakość życia. Dodatkowym objawem może być ból brzucha, szczególnie w okolicy pępka, który nasila się po posiłkach.
Jak pozbyć się SIBO?
Leczenie SIBO jest procesem wieloetapowym i powinno być prowadzone pod kontrolą lekarza gastroenterologa lub dietetyka. Pierwszym krokiem jest zazwyczaj antybiotykoterapia, której celem jest redukcja nadmiaru bakterii w jelicie cienkim. Najczęściej stosuje się antybiotyki nie wchłaniane w przewodzie pokarmowym, takie jak rifaksymina.
Oprócz antybiotyków kluczowe znaczenie ma odpowiednia dieta, która ogranicza pożywkę dla bakterii. Dieta FODMAP lub eliminacyjna pomaga zmniejszyć wzdęcia, bóle brzucha i inne objawy. Warto również wprowadzić probiotyki i prebiotyki – te pierwsze pomagają w odbudowie prawidłowej flory jelitowej, a drugie wspierają jej rozwój, ale należy je stosować ostrożnie, aby nie nasilić objawów.
Kolejnym ważnym elementem leczenia jest poprawa motoryki jelit, co można osiągnąć poprzez regularną aktywność fizyczną oraz stosowanie prokinetyków – leków wspierających perystaltykę. Leczenie SIBO wymaga cierpliwości, ponieważ objawy mogą nawracać, zwłaszcza gdy nie zostanie usunięta pierwotna przyczyna, np. refluks żołądkowo-przełykowy lub przewlekła choroba przewodu pokarmowego. Regularne kontrole i dostosowanie diety to klucz do długotrwałej poprawy.
Jak wygląda stolec przy SIBO?
Stolec przy SIBO może przybierać różne formy, w zależności od stopnia nasilenia objawów oraz rodzaju zaburzenia wchłaniania składników odżywczych. U wielu pacjentów występuje biegunka tłuszczowa, która charakteryzuje się luźnymi, tłustymi stolcami, które trudno spłukać w toalecie. Jest to wynikiem niedostatecznego wchłaniania tłuszczów w jelicie cienkim, co powoduje ich nadmiar w kale.
Stolec może być jasny, oleisty i mieć nieprzyjemny zapach. Zdarza się także, że pacjenci doświadczają naprzemiennie biegunek i zaparć, co wynika z niestabilnej pracy jelit. W niektórych przypadkach można zauważyć niestrawione resztki pokarmowe w kale, co wskazuje na problemy z trawieniem węglowodanów i białek.
Warto również zwrócić uwagę na zmiany w częstotliwości wypróżnień – pacjenci z SIBO często zgłaszają nieregularne stolce oraz uczucie niepełnego wypróżnienia. Jeśli obserwujesz takie objawy przez dłuższy czas, konieczna jest konsultacja z lekarzem, który może zlecić odpowiednie badania diagnostyczne, takie jak test oddechowy na obecność nadmiaru wodoru lub metanu w jelitach.
SIBO – przyczyny

- Zaburzenia motoryki jelit – spowolniona perystaltyka sprzyja zaleganiu pokarmu i przerostowi bakterii.
- Przewlekłe choroby przewodu pokarmowego – takie jak choroba Leśniowskiego-Crohna czy celiakia.
- Stosowanie leków hamujących wydzielanie kwasu żołądkowego – np. inhibitorów pompy protonowej.
- Długotrwała antybiotykoterapia – prowadząca do zaburzenia równowagi flory jelitowej.
- Nieprawidłowa dieta – bogata w fermentujące węglowodany (FODMAP).
- Przebyte operacje przewodu pokarmowego – np. zespolenia jelitowe lub usunięcie fragmentów jelit.
- Zespoły zaburzeń wchłaniania – np. niewydolność trzustki.
- Osłabienie odporności – zwiększające podatność na rozwój nieprawidłowej flory bakteryjnej.
Czym grozi nieleczone SIBO?
Nieleczone SIBO może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych ze względu na zaburzone wchłanianie składników odżywczych. Przerost bakterii w jelicie cienkim powoduje chroniczne wzdęcia, biegunki lub zaparcia oraz przewlekły stan zapalny błony śluzowej jelit. W dłuższej perspektywie może dojść do niedoborów witamin i minerałów, takich jak witamina B12, witamina D, żelazo i wapń, co skutkuje osłabieniem organizmu, anemią oraz problemami z układem kostnym.
Innym powikłaniem jest nieszczelne jelito (leaky gut syndrome), które powoduje przedostawanie się toksyn i niestrawionych cząsteczek pokarmu do krwiobiegu, wywołując reakcje zapalne i nietolerancje pokarmowe. W ciężkich przypadkach może dojść do przewlekłego zapalenia jelit, które prowadzi do bólu brzucha, wyniszczenia organizmu oraz obniżenia jakości życia. Jeśli SIBO nie jest leczone, zwiększa się również ryzyko wystąpienia chorób wątroby i trzustki ze względu na nadmierne obciążenie tych narządów.
Czy SIBO wyjdzie w morfologii?
Morfologia krwi nie jest bezpośrednim narzędziem diagnostycznym dla SIBO, ale może dostarczyć wskazówek o istniejących problemach zdrowotnych, które są wynikiem tej choroby. Niski poziom hemoglobiny i erytrocytów może wskazywać na anemię z niedoboru żelaza lub witaminy B12, co jest częstą konsekwencją SIBO. Podwyższony poziom białych krwinek może sugerować stan zapalny w organizmie, ale nie jest to jednoznaczny dowód na obecność przerostu bakteryjnego.
Dla pewnej diagnozy stosuje się bardziej specyficzne testy, takie jak test oddechowy wodorowo-metanowy, który wykrywa nadmiar gazów wytwarzanych przez bakterie w jelicie cienkim. Inne badania, takie jak analiza kału czy badania obrazowe, mogą być również pomocne w ocenie stanu układu pokarmowego.
Gdzie boli przy SIBO?
Ból przy SIBO lokalizuje się najczęściej w okolicy pępka i w dolnej części brzucha. Jest to wynikiem nadmiernej fermentacji bakteryjnej, która powoduje gromadzenie się gazów i rozciąganie ścian jelit. Pacjenci opisują ten ból jako tępy, uciskający, ale czasami może przybierać postać ostrzejszych skurczów.
Ból zwykle nasila się po posiłkach, zwłaszcza po spożyciu produktów bogatych w węglowodany fermentujące, takich jak pieczywo czy produkty mleczne. W przypadku zaawansowanego SIBO ból może być ciągły i utrudniać codzienne funkcjonowanie. U niektórych pacjentów towarzyszy mu uczucie pełności, nudności oraz zwiększona ilość gazów.
Jakich witamin brakuje przy SIBO?
SIBO prowadzi do niedoborów wielu kluczowych witamin i minerałów, ponieważ bakterie w jelicie cienkim zaburzają wchłanianie składników odżywczych. Witamina B12 jest jedną z najczęściej brakujących substancji, co wynika z tego, że bakterie wykorzystują ją do własnych procesów metabolicznych. Niedobór tej witaminy może powodować anemię megaloblastyczną, zmęczenie, osłabienie mięśni oraz problemy neurologiczne, takie jak drętwienie kończyn.
Witamina D i wapń również mogą być niewystarczająco wchłaniane, co zwiększa ryzyko osteoporozy i osłabienia kości. Niedobory witamin z grupy B (poza B12) mogą prowadzić do problemów skórnych, zaburzeń układu nerwowego oraz zmniejszonej odporności. W cięższych przypadkach może dojść także do niedoboru witaminy K, co może wpływać na problemy z krzepliwością krwi. W związku z tym u pacjentów z SIBO często zaleca się suplementację oraz odpowiednio zbilansowaną dietę.
Jakie są główne czynniki ryzyka SIBO?
SIBO może rozwinąć się na skutek wielu różnych czynników ryzyka, które zaburzają równowagę flory jelitowej i motorykę jelit. Zaburzenia perystaltyki są jedną z najczęstszych przyczyn – spowolniony przepływ treści jelitowej sprzyja namnażaniu się bakterii. Do tych zaburzeń mogą prowadzić schorzenia takie jak cukrzyca, zespół jelita drażliwego (IBS) czy przewlekła choroba nerek.
Przewlekłe stosowanie inhibitorów pompy protonowej (IPP), które obniżają poziom kwasu żołądkowego, również sprzyja rozwojowi SIBO. Kwas żołądkowy pełni funkcję ochronną, zapobiegając nadmiernemu namnażaniu się bakterii, a jego niedobór zwiększa podatność na infekcje bakteryjne. Innymi czynnikami ryzyka są przebyte operacje przewodu pokarmowego, długotrwała antybiotykoterapia oraz choroby autoimmunologiczne, które osłabiają odporność.
Czy SIBO może powodować refluks?
Refluks żołądkowo-przełykowy może być zarówno przyczyną, jak i konsekwencją SIBO. Bakterie gromadzące się w jelicie cienkim wytwarzają nadmiar gazów, które zwiększają ciśnienie w żołądku i przełyku, co prowadzi do cofania się treści żołądkowej. Pacjenci z SIBO często zgłaszają uczucie pieczenia w klatce piersiowej oraz kwaśny posmak w ustach.
W przypadku współwystępowania refluksu i SIBO konieczne jest leczenie obu schorzeń jednocześnie. Redukcja przerostu bakteryjnego poprzez antybiotykoterapię i dietę może znacząco zmniejszyć objawy refluksu, poprawiając komfort trawienia.
Najczęstsze pytania naszych pacjentów
Czy SIBO może powodować przewlekłe zmęczenie?
Tak, SIBO często prowadzi do niedoboru witaminy B12, żelaza i innych składników odżywczych, co może wywołać osłabienie i chroniczne zmęczenie.Czy SIBO może powodować uczucie głodu po jedzeniu?
Tak, z powodu zaburzonego wchłaniania składników odżywczych organizm nie otrzymuje wystarczającej ilości energii, co może powodować uczucie głodu mimo spożycia posiłku.Czy SIBO wpływa na skórę?
Tak, zaburzenia mikroflory jelitowej mogą prowadzić do problemów skórnych, takich jak trądzik, egzema lub suchość skóry, ze względu na stan zapalny i niedobory witamin.Czy można całkowicie wyleczyć SIBO?
Tak, SIBO można skutecznie wyleczyć, ale kluczowe jest zidentyfikowanie przyczyny przerostu bakterii. Antybiotykoterapia, dieta eliminacyjna i zmiana nawyków żywieniowych mogą pomóc w trwałym złagodzeniu objawów.
Okiem doktora Artykuły medyczne
Dowiedź się czegoś z ciekawych informacji medycznych pisanych przez lekarzy.