Rezonans magnetyczny to jedno z najdokładniejszych badań obrazowych, pozwalające lekarzom na ocenę struktur wewnętrznych organizmu. Aby wynik był wiarygodny, konieczne jest właściwe przygotowanie. Na początku pacjent zostaje poproszony o zdjęcie wszystkich metalowych przedmiotów, takich jak biżuteria, zegarki, spinki czy okulary. Metal może zakłócać pracę pola magnetycznego, a w niektórych przypadkach stanowić zagrożenie bezpieczeństwa. Z tego względu elementy takie jak implanty, protezy czy rozrusznik serca są zawsze szczegółowo omawiane w kwestionariuszu medycznym.
Przed wejściem do pracowni pacjent wypełnia ankietę dotyczącą przebytych chorób, zabiegów i ewentualnych przeciwwskazań. Niekiedy przeprowadzany jest także wywiad lekarski, aby rozwiać wszelkie wątpliwości. W wielu ośrodkach pacjent otrzymuje wygodny jednorazowy strój, który ułatwia prawidłowe ułożenie podczas badania. W przypadku osób z klaustrofobią można rozważyć wcześniejszą konsultację z lekarzem, aby omówić możliwości farmakologicznego zmniejszenia lęku.
Po zakończeniu przygotowań pacjent kładzie się na ruchomym stole, który następnie zostaje wsunięty do tunelu aparatu. W zależności od obszaru ciała wykorzystywane są specjalne cewki, które wzmacniają sygnał i poprawiają jakość obrazów. Podczas badania urządzenie generuje głośne odgłosy – stukanie, brzęczenie czy pulsowanie – wynikające z pracy cewek gradientowych. Choć mogą być niekomfortowe, są całkowicie normalne i nieszkodliwe. W wielu pracowniach pacjentom proponuje się słuchawki z muzyką lub stopery do uszu, aby zminimalizować dyskomfort.
Samo badanie trwa od kilkunastu minut do nawet godziny, w zależności od badanego obszaru i liczby sekwencji, jakie trzeba wykonać. Kluczowym elementem jest pozostanie w bezruchu – każdy ruch może rozmyć obraz i wymusić powtórzenie sekwencji, co wydłuża czas badania. Personel utrzymuje stały kontakt z pacjentem poprzez system komunikacji głosowej, co daje poczucie bezpieczeństwa i pozwala zgłosić ewentualne trudności w trakcie procedury.
W niektórych przypadkach lekarz może zdecydować o podaniu środka kontrastowego, który pozwala lepiej zobrazować naczynia krwionośne i różnicować tkanki. Kontrast podaje się dożylnie, a najczęściej odczuwanym efektem jest krótkotrwałe uczucie ciepła. U większości pacjentów nie powoduje to żadnych problemów, jednak w rzadkich przypadkach mogą pojawić się reakcje alergiczne – dlatego zawsze przed badaniem pyta się o wcześniejsze doświadczenia z kontrastem.
Po zakończeniu badania pacjent może od razu wrócić do codziennych zajęć. Wyjątek stanowią osoby, u których zastosowano kontrast – wtedy zaleca się picie dużej ilości wody w kolejnych godzinach, aby ułatwić jego usunięcie z organizmu. Jeżeli po badaniu wystąpią nietypowe objawy, takie jak wysypka, duszności czy obrzęk, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Choć reakcje alergiczne zdarzają się rzadko, szybka interwencja zwiększa bezpieczeństwo.
Opis badania rezonansu magnetycznego sporządzany jest przez radiologa i zwykle dostępny w ciągu kilku dni, choć w niektórych ośrodkach czas oczekiwania może wynieść około tygodnia. Wynik należy skonsultować z lekarzem prowadzącym, który zestawi obrazy z objawami klinicznymi oraz wynikami innych badań. W zależności od uzyskanych informacji może być konieczne wykonanie dodatkowych testów diagnostycznych albo zmiana planu leczenia. Współpraca pacjenta z lekarzem jest tu kluczowa – dopiero całościowa interpretacja wyników daje pełny obraz sytuacji zdrowotnej.
Zwykle od 15 do 60 minut, w zależności od badanego obszaru, liczby sekwencji i konieczności podania kontrastu. Dodatkowy czas może zająć rejestracja, przygotowanie i omówienie formalności.
Najczęściej nie, ale niektóre ośrodki proszą o lekkostrawny posiłek i unikanie obfitego jedzenia tuż przed badaniem. Przy planowanym kontraście stosuj się do instrukcji placówki lub zaleceń lekarza.
Przed wejściem usuń wszelkie metalowe przedmioty. O wszelkich implantach, śrubach, klipsach naczyniowych i rozrusznikach poinformuj personel w ankiecie. Większość nowoczesnych implantów ma określoną zgodność z MRI, ale decyzję o badaniu podejmuje zespół medyczny. Tatuaże zwykle nie stanowią przeciwwskazania, jednak mogą wymagać dodatkowej ostrożności.
Rezonans jest bezbolesny. Głośne dźwięki aparatu są normalne i nieszkodliwe; zazwyczaj otrzymasz słuchawki lub zatyczki do uszu, aby zwiększyć komfort.
Poinformuj o tym wcześniej personel. Dostępne są sposoby wsparcia, m.in. badania w aparatach o szerszym otworze, techniki relaksacyjne, kontakt głosowy z technikiem, a czasem leki przeciwlękowe zalecone przez lekarza.
Kontrast poprawia różnicowanie tkanek i ocenę naczyń. U większości osób jest dobrze tolerowany, a najczęstszym odczuciem jest krótkie uczucie ciepła. Po badaniu zaleca się picie wody. W razie wysypki, duszności lub innych niepokojących objawów skontaktuj się niezwłocznie z lekarzem.
Tak, w większości przypadków od razu. Po podaniu kontrastu pij więcej wody przez kilka godzin. Wyjątkiem są indywidualne zalecenia lekarza lub nietypowe dolegliwości po badaniu.
Opis przygotowuje radiolog i zwykle jest dostępny w ciągu kilku dni, czasem około tygodnia. Odbiór w formie elektronicznej lub papierowej zależy od placówki. Interpretację i decyzje terapeutyczne omów ze swoim lekarzem prowadzącym.
MRI wykorzystuje silne pole magnetyczne i fale radiowe, nie promieniowanie jonizujące. W wielu wskazaniach lepiej obrazuje tkanki miękkie. Dobór metody zależy od problemu klinicznego i decyzji lekarza.
Ruch może rozmazać obrazy i wydłużyć procedurę, dlatego ważne jest pozostanie w bezruchu. Jeśli musisz kaszlnąć lub zmienić pozycję, poinformuj technika przez interkom — badanie można chwilowo przerwać.
Prosty formularz! Wybierz godzinę konsultacji i oczekuj na kontakt z lekarzem online
