Wychodzenie z alkoholizmu to proces złożony, długotrwały i wymagający determinacji. Nie wystarczy samo odstawienie alkoholu – kluczowe znaczenie ma także terapia, nauka nowych nawyków i wsparcie otoczenia. Każda osoba uzależniona przechodzi przez kolejne etapy trzeźwienia, które różnią się od siebie intensywnością objawów, emocjami oraz wyzwaniami. Zrozumienie tych faz jest niezbędne, aby świadomie wspierać proces zdrowienia i lepiej radzić sobie z jego trudnościami.
Alkoholizm to choroba przewlekła, której skutki dotykają nie tylko organizmu, ale również psychiki, relacji społecznych i życia zawodowego. Z tego powodu terapia musi obejmować wiele obszarów jednocześnie. Osoba uzależniona uczy się na nowo funkcjonować bez alkoholu, co bywa trudne – zwłaszcza że przez długi czas to właśnie on stanowił „sposób” na stres, problemy czy samotność.
Dr n. med. Bohdan Woronowicz, psychiatra i certyfikowany specjalista terapii uzależnień, w książce „Na zdrowie! Jak radzić sobie z uzależnieniem od alkoholu” opisał poszczególne fazy trzeźwienia. Każda z nich jest krokiem naprzód, ale wiąże się także z innymi przeszkodami i emocjami.
Pierwsze dni trzeźwienia to czas ogromnych wyzwań. Organizm, pozbawiony alkoholu, reaguje silnym zespołem abstynencyjnym. Mogą pojawić się: nudności, drżenie rąk, poty, zaburzenia snu, niepokój, obniżony nastrój, a nawet halucynacje. To etap, w którym pojawia się ambiwalencja – uzależniony zaczyna dostrzegać negatywne skutki picia, ale jednocześnie myśli, że problem nie jest aż tak poważny.
Okres ten trwa zazwyczaj od pierwszego do piętnastego dnia terapii. Pomoc medyczna jest tutaj kluczowa, ponieważ objawy odstawienia bywają bardzo groźne i wymagają specjalistycznego wsparcia.
Od mniej więcej 16. do 45. dnia leczenia pojawia się faza poprawy nastroju. Mózg produkuje większe ilości neuroprzekaźników, co skutkuje stanem euforii. Uzależniony zaczyna wierzyć, że wyjście z nałogu jest możliwe. Czuje przypływ energii, chęci do działania i aktywnie uczestniczy w terapii.
Paradoksalnie ten etap, choć pozornie łatwiejszy, niesie ze sobą ryzyko. Nadmierny optymizm może prowadzić do bagatelizowania problemu i przedwczesnego przekonania, że alkohol nie jest już zagrożeniem. To moment, w którym konieczna jest czujność terapeutów i bliskich.
Między 46. a 120. dniem terapii pojawia się tzw. faza muru, uznawana za jeden z najtrudniejszych momentów. Po okresie euforii następuje spadek energii. Neuroprzekaźniki wracają do normy, a radość zastępuje przygnębienie. Wzrasta ryzyko nawrotu, ponieważ pojawia się silny głód alkoholowy.
Objawy w tej fazie to: obniżony nastrój, spadek aktywności, problemy z koncentracją, zmęczenie i poczucie bezsensu. Bez profesjonalnej pomocy przejście przez ten etap jest niezwykle trudne. Dlatego tak ważne są regularne spotkania terapeutyczne i udział w grupach wsparcia.
Od czwartego do szóstego miesiąca trzeźwienia zaczyna się faza przystosowania. Uzależniony konfrontuje się z przeszłością i zaczyna odbudowywać relacje z bliskimi. W tym czasie uczestniczy w zajęciach terapeutycznych, programach socjalizacyjnych i spotkaniach grup wsparcia. Terapia staje się nie tylko leczeniem, ale także szkołą życia – nauką rozwiązywania problemów i radzenia sobie ze stresem bez alkoholu.
To etap, w którym rośnie motywacja do zmiany. Uzależniony dostrzega, że życie w trzeźwości jest możliwe i warte wysiłku. Pojawia się nadzieja, ale też konieczność codziennej pracy nad sobą.
Kolejne sześć miesięcy terapii to czas nauki funkcjonowania w świecie bez alkoholu. Osoba uzależniona uczy się wykorzystywać narzędzia terapeutyczne w praktyce. Skupia się na odbudowie życia rodzinnego, realizacji celów zawodowych, a także rozwijaniu pasji czy aktywności fizycznej.
Psychoterapia indywidualna i grupowa, zajęcia terapeutyczno-rekreacyjne czy warsztaty rozwoju osobistego pomagają utrwalić nowe nawyki. To faza, w której pacjent zaczyna w pełni odczuwać satysfakcję z życia w trzeźwości.
Każdy z opisanych etapów niesie ze sobą inne wyzwania, a wsparcie rodziny i przyjaciół odgrywa w nich ogromną rolę. Zrozumienie, cierpliwość i empatia pomagają utrzymać motywację. Krytyka czy ocenianie mogą natomiast zwiększyć ryzyko nawrotu.
Bliscy, uczestnicząc w terapii rodzinnej, uczą się, jak wspierać uzależnionego bez wyręczania go i jak dbać przy tym o własne granice. To ważne, ponieważ choroba alkoholowa wpływa na całą rodzinę, a proces zdrowienia powinien obejmować wszystkich jej członków.
Trzeźwienie nie kończy się wraz z zakończeniem programu terapii. To proces trwający całe życie, w którym codziennie podejmuje się decyzję o niepiciu. Każdy krok naprzód – od pierwszych dni abstynencji, przez fazę muru, aż po odbudowę relacji – przybliża do lepszego życia.
Choć droga ta bywa trudna, to właśnie dzięki niej osoby uzależnione odzyskują kontrolę nad sobą i zaczynają doświadczać radości, jakiej nie dawał alkohol. To czas odkrywania nowych pasji, naprawy więzi i budowania przyszłości wolnej od nałogu.
Proces wychodzenia z uzależnienia bywa najeżony trudnościami zdrowotnymi i psychicznymi. W takich sytuacjach warto korzystać z nowoczesnych form pomocy. Możliwość uzyskania L4 online ułatwia odpoczynek i skupienie się na terapii, bez konieczności wizyt w przychodni. Gdy potrzebne są leki wspierające proces leczenia, szybkim rozwiązaniem jest recepta online, wystawiana w ramach konsultacji zdalnej. Dzięki takim narzędziom osoby w trakcie terapii mogą liczyć na wygodne i bezpieczne wsparcie w drodze do zdrowia.
Prosty formularz! Wybierz godzinę konsultacji i oczekuj na kontakt z lekarzem online
