Wszystko, co powinieneś wiedzieć o tomografii komputerowej głowy i twarzoczaszki.

Kiedy należy wykonać tomografię komputerową twarzoczaszki?

Badanie TK głowy i twarzoczaszki wykonuje się na zlecenie lekarza. Bardzo często jest ono wykonywane u pacjentów po urazie. Pozwala na precyzyjną ocenę struktur kostnych, w celu podjęcia odpowiedniego leczenia. Badanie wykorzystywane jest również jako element przygotowania do zabiegów chirurgicznych w obrębie twarzoczaszki. Ponadto tomografia komputerowa twarzoczaszki wykonywana jest w celu:

• oceny stopnia zaawansowania guzów łagodnych i złośliwych,
• w diagnostyce onkologicznej i monitorowaniu leczenia chorób nowotworowych,
• oceny obecności i stopnia nacieków na kości i tkanki miękkie w obrębie twarzoczaszki,
• diagnostyki stanów zapalnych,
• ustalenia przyczyny stale powiększonych węzłów chłonnych.

Ponadto znaczenie diagnostyczne TK głowy i twarzoczaszki pozwala potwierdzić przebyty udar, jednocześnie oceniając jego rozległość, wodogłowie czy ropień mózgu, a także obrzęk i krwotok, do których dojść mogło w konsekwencji urazu. Diagnostyka obrazowa TK wykorzystywana jest również w celu potwierdzenia diagnozy dotyczącej padaczki czy w chorobie Alzheimera.

Właściwa diagnoza w przypadku zmian pourazowych i chorób w obrębie głowy jest wyjątkowo ważna, pozwala na skuteczną ocenę stanu zdrowia oraz rozpoczęcie właściwej terapii.

Tomografia komputerowa twarzoczaszki z kontrastem

Tomografia komputerowa głowy i kości twarzoczaszki wykonywana jest w dwóch wariantach – z kontrastem lub bez niego. Kontrast to specjalny środek, substancja chemiczna, który podawany jest pacjentowi dożylnie. Ze względu na specyfikę działania powoduje on cieniowanie pewnych struktur. Występujące w obrębie głowy zmiany patologiczne absorbowały będą promieniowanie rentgenowskie w czasie wykonywania badania inaczej, niż zdrowe tkanki i narządy.

Mimo dużego znaczenia w diagnostyce środek kontrastujący nie może zostać podany wszystkim pacjentom. Przeciwwskazaniem jest m.in. stan zdrowia, jak schorzenia nerek, uczulenie na jod, znajdujący się w środkach cieniujących, nieuregulowane nadciśnienie tętnicze, ostra lub przewlekła niewydolność krążenia, duże odwodnienie czy cukrzyca insulinozależna.

Kiedy wykonuje się tomografię komputerową, a kiedy rezonans magnetyczny?

Mimo że przez pacjentów często mylone, to tak naprawdę dwa różne badania. W tomografii komputerowej wykorzystuje się promieniowanie rentgenowskie, natomiast w rezonansie – elektromagnetyczne, wytwarzane przez fale radiowe. Rezonans jest badaniem bezpieczniejszym, które można powtarzać nawet w krótkich odstępach czasu, czego nie można robić w przypadku TK.

Rezonans magnetyczny jest droższy niż klasyczna tomografia, a jednocześnie trwa dłużej. Dlatego też to właśnie tomografia komputerowa sprawdza się lepiej w sytuacjach nagłych. MRI jest jednak badaniem dokładniejszym, często wykorzystywanym do pogłębienia diagnostyki, gdy wyniki rezonansu są niewystarczające dla planowania dalszej terapii.