Brak ruchu i konsekwencje
2 komentarze
-
Dzień dobry, wskazana jest wizyta osobista z pełnym badaniem fizykalnym (np. w Poradni POZ) oraz konsultacja specjalisty psychiatrii w związku ze zgłaszanymi dolegliwościami.
-
Konsekwencje braku ruchu to zwiększone ryzyko zgonu w ciągu najbliższych 10 lat. Należy ustalić sobie małe cele na początek - pierwszego dnia - 10 minutowy spacer wolnym krokiem. Wydłużać każdego dnia spacer o 1 minutę. Zrobić sobie w tygodniu 2 dni przerwy od spacerów - wyjść na dwór i tylko posiedzieć na świeżym powietrzu na ławce. Następnie znowu wracamy do codziennych spacerów i wydłużamy o 1 minutę w każdy następny dzień. Dobrą motywacją jest posiadanie psa, którego trzeba wyprowadzać.
Zadaj pytanie i otrzymaj bezpłatną odpowiedź lekarza
Masz pytanie dotyczące zdrowia, choroby lub innego problemu, zostaw pytanie BEZPŁATNIE dla lekarzy na forum zdrowia
Data dodania:
Mam objawy depresji (mam też sporo innych dolegliwości, psychicznych i somatycznych, np. duszności, lęki, osłabienie) i od ok. 2 lat całe dnie praktycznie spędzam w łóżku, wychodzę z pokoju tylko do łazienki i czasem zrobić sobie herbatę. Nie potrafię tego zmienić, bo nawet jak postanowię wychodzić na spacery, to maksymalnie na dwóch się kończy, ponieważ nie umiem być regularna. A obecnie dodatkowo demotywuje mnie mocniejsze osłabienie niż zazwyczaj – gdy chodzę albo stoję bardzo szybko się męczę, czuję się mocno ociężała i boli mnie dolna część pleców. Dlatego teraz już w ogóle nie wychodzę z domu, bo boję się co się może stać i jak się mogę czuć. Jakie są konsekwencje braku ruchu? Może gdy je poznam, to mnie to zmotywuje do rozpoczęcia regularnych spacerów. I czy w moim stanie to bezpieczne po prostu zacząć chodzić? Jak powinnam się do tego zabrać, by jak najmniej ucierpieć?